Η σπονδυλολίσθηση είναι μια πάθηση στην οποία ένας σπόνδυλος ολισθαίνει (γλιστράει) πάνω στον γειτονικό του με αποτέλεσμα να πιέζονται τα νεύρα που διέρχονται από την περιοχή. Εκδηλώνεται με πόνο στη μέση, αλλά και στα πόδια. Η διάγνωση γίνεται εύκολα με απεικονιστικές εξετάσεις, ακόμα και με μια απλή ακτινογραφία. Η συνηθέστερη μορφή είναι η εκφυλιστική σπονδυλολίσθηση που εμφανίζεται σε μέσης και μεγάλης ηλικίας γυναίκες. Η αντιμετώπιση είναι στην αρχή συντηρητική (φάρμακα, ασκήσεις, φυσικοθεραπεία, περπάτημα...) και σε έντονα συμπτώματα νευροχειρουργική (σπονδυλοδεσία).

Συχνές ερωτήσεις για τη σπονδυλολίσθηση

Σε τι οφείλεται η σπονδυλολίσθηση ;

Στις περισσότερες περιπτώσεις η σπονδυλολίσθηση είναι εκφυλιστική νόσος, δηλ. αποτελεί μέρος της συνολικής φθοράς της σπονδυλικής στήλης και εμφανίζεται σε μέσης και μεγάλης ηλικίας ανθρώπους, ειδικά γυναίκες. Μια άλλη μορφή είναι η σπονδυλόλυση - σπονδυλολίσθηση, όπου τα συμπτώματα ξεκινούν από την εφηβική ηλικία και οφείλεται σε μικρο-κατάγματα στο κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης.
Η σπονδυλολίσθηση μπορεί πιο σπάνια να είναι συγγενής (δηλ. να υπάρχει εκ γενετής ελάττωμα στην ένωση των 2 σπονδύλων), τραυματική (δηλ. να εμφανιστεί μετά από ένα πέσιμο και χτύπημα στη μέση) και τέλος παθολογική όπως πχ σε όγκους σπονδ. στήλης.

Υπάρχουν δραστηριότητες που προδιαθέτουν σε ανάπτυξη σπονδυλολίσθησης;

Έχει αναφερθεί ότι η σπονδυλολίσθηση είναι συχνότερη σε γυναίκες που ασχολούνται με δραστηριότητες που περιλαμβάνουν έκταση της σπονδυλικής στήλης, όπως η γυμναστική και το μπαλέτο.

Τι συμπτώματα έχει η σπονδυλολίσθηση ;

Σε αρχικά στάδια δεν υπάρχουν συμπτώματα και η σπονδυλολίσθηση είναι απλά ένα εύρημα σε μια ακτινογραφία οσφύος. Πιο μετά οι ασθενείς εμφανίζουν πόνο στη μέση, που μπορεί να επεκτείνεται και προς τα δύο πόδια. Ορισμένες φορές υπάρχει και μούδιασμα στα πόδια. Η στάση του σώματος είναι κάποιες φορές χαρακτηριστική : σκύβει προς τα μπρος και είναι σα να πάσχει από λόρδωση. Οι μύες των γλουτών σταδιακά ατροφούν και έτσι, όταν προσπαθεί να σηκωθεί από την καθιστή θέση, έχει τη μεγαλύτερη δυσκολία. Ο βήχας και το φτάρνισμα επιδεινώνουν τον πόνο. Τέλος, ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται «σα να γλιστράει» όταν σηκώνεται όρθιος. Στην -πολύ συχνή- περίπτωση που η σπονδυλολίσθηση είναι εκφυλιστική, συνυπάρχουν και τα συμπτώματα της οσφυϊκής στένωσης δηλ. διαλείπουσα χωλότητα. Σε πιο προχωρημένα στάδια εμφανίζεται αδυναμία στα πόδια και διαταραχές από την ούρηση.

Ποια είναι η αντιμετώπιση της σπονδυλολίσθησης ;

Η σπονδυλολίσθηση αντιμετωπίζεται με :

• παρακολούθηση. Η μέθοδος επιλέγεται σε ασθενείς με ακτινολογική εικόνα σπονδυλολίσθησης, αλλά χωρίς συμπτώματα, Συνιστάται καθημερινό περπάτημα, κολύμβηση και άλλες αερόβιες ασκήσεις

• συντηρητική θεραπεία δηλ. φάρμακα, φυσικοθεραπεία και οσφυϊκό κηδεμόνα. Η μέθοδος επιλέγεται σε ασθενείς με περιοδικά και μικρής έκτασης συμπτώματα. Επίσης οι πάσχοντες πρέπει να αποφεύγουν τις δραστηριότητες που μπορεί να επιβαρύνουν την σπονδυλολίσθηση, όπως η άρση βάρους, η έντονη γυμναστική κλπ. Η συντηρητική θεραπεία γίνεται σε συνεννόηση με φυσίατρο ή φυσικοθεραπευτή

• νευροχειρουργική επέμβαση. Η μέθοδος επιλέγεται σε ασθενείς με έντονα συμπτώματα (πόνος στη μέση ή και τα πόδια), που δεν ανταποκρίνονται πια στη συντηρητική αγωγή. Ειδικά η επέμβαση ενδείκνυται σε ασθενείς με συμπτώματα έντονης πίεσης των νεύρων, όπως διαλείπουσα χωλότητα και γενικά σοβαρή δυσκολία στο περπάτημα.

Σε ποιόν γιατρό θα πρέπει να απευθυνθώ για την οσφυϊκή σπονδυλολίσθηση ;

Θα πρέπει να επισκεφθείτε ένα Νευροχειρουργό.

*δείτε επίσης τις ενότητες πόνος στη μέση, σπονδυλοδεσία, σπονδυλική στήλη και χειρουργείο στη μέση.